Παιχνίδι! Απαραίτητο και αναφαίρετο δικαίωμα κάθε παιδιού. Το παιχνίδι δεν είναι πολυτέλεια αλλά αναγκαίο για την ομαλή και υγιή ανάπτυξή του. Τα παιδιά χρειάζονται χώρο και ελευθερία για να παίξουν.
Τα οφέλη του παιχνιδιού αφορούν στην ανάπτυξη λεπτών και αδρών κινητικών δεξιοτήτων, τη διαπροσωπική επικοινωνία, τη διαπραγμάτευση, τη μείωση του στρες, την επιδίωξη στόχων, τη γνωστική ανάπτυξη και την επίλυση προβλημάτων.
Πάμε λοιπόν να δούμε τα είδη παιχνιδιού:
- Αισθητηριακό παιχνίδι για παράδειγμα με νερό, άμμο, πηλό, φούσκες, παιχνίδια με ήχο ή φωτάκια.
- Λειτουργικό ή Κινητικό παιχνίδι όπως τρέξιμο, πηδηματάκια, σκαρφάλωμα, κρυφτό.
- Συμβολικό παιχνίδι, χρησιμοποιεί σύμβολα ή αντικείμενα για να αναπαραστήσει πράξεις όπως για παράδειγμα το μαγείρεμα, εργαλεία, κούκλες.
- Rough & Tumble – Παιχνίδι χωρίς κανόνες, έντονο σωματικό παιχνίδι για παράδειγμα γαργαλητό, κλωτσιές, πάλη.
- Κατασκευαστικό παιχνίδι όπως με τουβλάκια. πάζλ, ενσφηνώματα.
- Ριψοκίνδυνο παιχνίδι, χωρίς κανόνες, όπως το σκαρφάλωμα, κούνια, ανάποδη τσουλήθρα, <<λάβα/φωτιά>>.
- Παιχνίδι με κανόνες όπως τα επιτραπέζια, φιδάκι, σκάκι, μονόπολι. Ή με επιν0ημένους από τα παιδιά κανόνες (φαντασία).
- Παιχνίδι μέσω τέχνης για παράδειγμα μέσω χορού, ζωγραφικής, δραματοθεραπεία, θέατρο.
- Γλωσσικά παιχνίδια όπως τα τραγούδια, ήχοι, αστεία, ρίμες δημιουργίες λέξεων.
- Παιχνίδια ανταγωνισμού για παράδειγμα μπάσκετ, ποδόσφαιρο, αγώνες δρόμου, διαγωνισμού, <<survivor>>.
Ανάλογα την ηλικία και τις δεξιότητες του παιδιού αυτά τα είδη εναλλάσσονται και υπάρχει επίσης ανάλογος διαχωρισμός των ειδών παιχνιδιού εξαρτώμενος από την αλληλεπίδραση που έχει το παιδί με άλλα άτομα στον ίδιο χώρο με αυτό:
- Μοναχικό, δηλαδή όταν απολαμβάνει να παίζει μόνο του.
- Παρατήρησης, όταν παρακολουθεί τους άλλους να παίζουν χωρίς να συμμετέχει.
- Παράλληλο, όταν το παιδί παίζει δίπλα δίπλα με κάποιο άλλο παιδί ή ενήλικα, μπορεί και με παρόμοια παιχνίδια, χωρίς όμως να υπάρχει κάποια αλληλεπίδραση μεταξύ τους.
- Συνεργατικό, όταν το παιδί συμμετέχει σε δυαδικό ή με παραπάνω παιδιά.
Πόση χαρά και ανεμελιά! - Συσχετιστικό, όταν το παιδί συνεργάζεται με άλλα παιδιά και ακολουθεί κανόνες.
